Radhanath Swami - musimy być zdeterminowani!

Musimy być zdeterminowani. Prabhupada powiedział, że determinacja jest tym, co odróżnia człowieka od zwierzęcia. dhrdhavrata. satatam kirtayanto mam yatantas ca drdha-vratah namasyantas ca mam bhaktya nitya-yukta upasate (BG 9.14). Krsna wyjaśnia kto jest kwalifikowany do życia duchowego: "To osoba, która zawsze intonuje Moje Święte Imiona starając się z wielką determinacją."

Posiadamy moc determinacji jeśli tylko zdecydujemy się tacy być. Krsna da nam siłę jeżeli tylko będziemy tego pragnąć. Charakter istoty ludzkiej opiera się na tym, jak bardzo jest gotowa cierpieć i poświęcać się dla ukazania swojej determinacji w obliczu trudności. To właśnie taki charakter sprawia, że istota ludzka jest kimś wyjątkowym. Kimś wielkim! Dlatego powinniśmy słuchać. Bez tego nie będziemy wiedzieć w jakim kierunku powinniśmy ukierunkować naszą determinację, ani też jak to uczynić. Zatem powinniśmy słuchać regularnie. Każdego dnia powinniśmy słuchać Śrimad Bhagavatam. W świątyni lub czytając w domu, powinniśmy słuchać Bhagavatam codziennie. Powinniśmy intonować stałą liczbę Świętych Imion każdego dnia. satatam kirtayato mam yatantas ca drdha-varatah. Opierając się na tym, co usłyszeliśmy i dzięki mocy Świętego Imienia powinniśmy czynić wysiłek z wielką determinacją.

Życie duchowe nie przynosi rezultatów w przypadku leniwej osoby. Jeśli nie staramy się porzucić naszych złych cech - jest to lenistwo. Krsna mówi, że powinniśmy pokonać tą ospałość i czynić wysiłek. Wysiłek znaczy: "Zrobię to bez względu na to, czy mi się to podoba, czy też nie." Wysiłek znaczy również: "Zrobię to bez względu na wszystkie okoliczności." Wiemy, co jest słuszne. Nie możemy po prostu czekać na to kiedy staniemy się tak oczyszczeni i nie będziemy już potrzebowali tych rzeczy. To jest bezsensowna filozofia. Nie! By się oczyścić muszę coś teraz porzucić bez względu na cenę. Muszę coś teraz przyjąć bez względu na okoliczności. satatam kirtayanto mam yatantas ca drdha-vratah - zawsze intonuj Święte Imiona i staraj się z wielką determinacją. To właśnie czynimy podczas inicjacji - przyjmujemy śluby - "Będę intonować regularnie Święte Imię i przestrzegać tych zasad." By to uczynić musimy starać się z determinacją. A te zasady to tylko początek.

Gdy słuchamy Bhagavatam każdego dnia rozumiemy, że spośród wszystkich zasad musimy przestrzegać wyłącznie tych najbardziej podstawowe. Musimy starać się z determinacją. Jeśli nie jesteśmy gotowi tego zrobić, nie jesteśmy warci realizacji. Nie ma mowy o staraniu się. W staraniu się nie ma determinacji. "Och, spróbuję..." Determinacja znaczy, że zrobię to bez względu na wszystko! Z łaską Boga i guru stanie się to jeśli tylko będę zdeterminowany. Nic mnie nie powstrzyma. Bez względu na wszystko tak się właśnie stanie. Lepiej umrzeć niż porzucić zdeterminowany ślub. To jest właśnie cena za postęp w życiu duchowym. Musimy mieć w sobie tę esencję.

Materialistyczni ludzie robią to dla pieniędzy lub zwycięstwa. Jak bardziej wielbiciele powinni to robić dla Krsny? Jak wiele determinacji mamy w naszych interesach, jak wielu przeciwnościom musimy sprostać bez względu na cenę. A w życiu duchowym, by pokonać złe cechy... "Postaram się, uczynię wszystko co w mojej mocy!" Robić wszystko co jest w naszej mocy znaczy, że wpierw umrę niż upadnę w mayę. Haridasa Thakura powiedział: "Potnij me ciało na miliony kawałków i każdy z nich będzie intonował Święte Imiona Hare Krsna Hare Krsna Krsna Krsna Hare Hare Hare Rama Hare Rama Rama Rama Hare Hare. Nic nie powstrzyma mego nauczania świadomości Krsny. Nic! Żadna moc na Ziemi!" To musi być naszą determinacją i to jest ceną - dhrdhavrata - stanowczy ślub determinacji. Po wypowiedzeniu Bhagavad-gity, gdy Krsna powiedział Arjunie, by walczył - ten nie odpowiedział: "Postaram się, uczynię wszystko co w mojej mocy." Powiedział: "Bez względu na to czy zwyciężę, czy też nie - zrobię to. Będę dla ciebie walczył." To jest wymogiem.

Radhanath Swami o prawdziwej cnocie

Niektórzy ludzie widzą wokół siebie nadzieję, natomiast inni widzą wyłącznie beznadziejność. Zależy to od stacji, do której się dostroją. Ponieważ istnieją optymiści i pesymiści, niektórzy są rozgniewani, a niektórzy są przyjacielscy. Zależy to od fali, do której się dostrajamy, czy też od tego jak wpływa na nas otoczenie. Nasza natura jest czysta i wynika z bycia nierozłącznymi cząstkami Boga. Pomimo tego to, z czym mamy kontakt oddziałuje na nas w bardzo wysokim stopniu. Ludzka forma życia jest szczególną i wyjątkową sposobnością powrotu do naszej oryginalnej, boskiej, absolutnie błogiej i wiecznej natury. Dla osiągnięcia tego celu powinniśmy spożytkować nasze ciało, wykształcenie, bogactwo i całą resztę. Nie ma nic złego w zarabianiu dużej ilości pieniędzy. Nie ma nic złego w fantastycznym wykształceniu. Są to wspaniałe cnoty jeśli użyje się je we właściwym celu. Daj złodziejowi nóż do ręki, a zabije kogoś z chciwości. Daj nóż lekarzowi, a ze współczucia uratuje komuś życie. Nóż jest ten sam. Ale jaka jest nasza świadomość? Obecnie, największe problemy tego świata nie zostały stworzone przez prostych, biednych i niewykształconych ludzi. Stworzyli je ci, którzy są bardzo inteligentni, wysoko wykształceni i bogaci. Jednak z tą samą mocą wykształcenia, wiedzy, siły i bogactwa możemy przynieść światu największą korzyść. To jest esencją.

Radhanath Swami o dostrajaniu naszej świadomości

Każdego dnia wykonując nasze codzienne zajęcia znajdujemy się pośród uniwersalnej energii. Większość z nas nawet nie zdaje sobie z tego sprawy. Obecne są tutaj wszystkie stacje telewizyjne. Jako, że znajdują się tu ich fale, naciśnięcie jakiś przycisków sprawi, że kanały te natychmiast się pojawią. W każdej minucie zabija się miliony krów. Ich krzyk zostaje wysłany w eter. Wszyscy pobożni ludzie wykonują jakieś dobre uczynki i to również zostaje wysłane w eter. Teraz pada pytanie, do jakiej stacji dostroimy naszą świadomość? Zależy to wyłącznie od naszego towarzystwa. Jeśli jesteśmy w ignorancji odnośnie celu życia... Nasze otoczenie, to co robimy i o czym myślimy jest właśnie takim strojeniem. I wszystkie rodzaje wibracji, które przyjmujemy w życiu wywierają wpływ na naszą świadomość. W rzeczywistości celem ludzkiego życia jest zaprogramowanie serca na stację, która pozwoli nam stać się oświeconymi, a nie przyczyni się do naszej degradacji.

Radhanath Swami o wyższym smaku

Ci, którzy są zaangażowani w miłosną służbą oddania dla Pana, stają się transcendentalni wobec wszelkich sił materialnej natury. Ocean jest transcendentalny wobec rzek, które do niego wpływają ponieważ jest pełen sam w sobie i nie dba o nie. Choć wciąż widzi jak do niego wpływają, jest tego świadkiem - nie dba o to. Podobnie ci, którzy są zaangażowani w służbę oddania dla Pana smakują czegoś o wiele większego i w rezultacie nie dbają o niższe siły materialnej natury. Świnia je odchody, zaś my jemy wspaniałe i smaczne potrawy. Z tego powodu nie dbamy o odchody. Jeśli jednak nie zasmakowalibyśmy nigdy tych smacznych potraw myślelibyśmy, że odchody są czymś wspaniałym. Podobnie, gdy choć raz zasmakujemy czegoś wyższego, wówczas nie będziemy mieli smaku do czegoś niższego. Nie będziemy o to dbać i porzucimy to.

Radhanath Swami o kontrolowaniu myśli

Bezczynny umysł jest warsztatem diabła. Dopóki nasz umysł nie będzie w pełni zaangażowany wyższymi czynnościami świadomości Boga, istnieje wszelkie prawdopodobieństwo, że zostaniemy zdegradowani przez nasze zmysły. Wszystkie nasze myśli opierają się na pragnieniu. Iluzoryczna energia Pana wywołuje je poprzez przedmioty zmysłów. Obecnie różne szkoły uczą, że powinniśmy po prostu usiąść i przyglądać się przelatującym myślom, ignorować je i nie zatrzymywać się na nich. Jednak praktycznie nie jest to możliwe, gdyż jesteśmy duszami i jako takie, zawsze będziemy poszukiwać przyjemności. Zatem powinniśmy zawsze starać się kontrolować umysł angażując go w miłosną służbę oddania dla Pana. Gdy choć raz umysł zasmakuje słodyczy imion Pana, będzie ignorował każdą inną myśl, która się w nim pojawi. Nie będzie miał dla niej czasu.

Radhanath Swami o poszukiwaniu szczęścia

Wielcy mędrcy wyjaśnili, że jeśli wyjmiemy rybę z wody i poczynimy wspaniałe aranżacje dla jej przeżycia, ona wciąż pozostanie sfrustrowana, gdyż będzie poza swoim naturalnym żywiołem. Podobnie każdy z nas jest wieczną duszą, a te ciała są tylko tymczasowymi okrywami niczym pojazdy lub odzienie. Naturą duszy jest bycie szczęśliwym. To właśnie z tego powodu każdy go szuka. Czy natknęliście się na kogokolwiek, kto nie chce być szczęśliwy? Wrodzoną naturą każdej żywej istoty jest dążenie do osiągnięcia szczęścia. Nawet drzewa go szukają starając się o słońce i wodę. Wszystkie gatunki życia poszukują szczęścia, ponieważ to jest naturą duszy. A czym jest to szczęście, którego każdy szuka? To szczęście miłości. A jej doskonałością jest po prostu skierowanie tego impulsu ku Najwyższemu Wszechatrakcyjnemu Bogu.