Radhanath Swami o rozrywkach Pana

Wyjaśnione jest, że gdy kot zabija mysz, zazwyczaj nie robi tego szybko, gdyż takie zabijanie nie jest zabawne. Najpierw się z nią bawi - łapie ją, puszcza i ponownie ją łapie, puszcza i raz jeszcze łapie. Czasami robi to, by mysz zaczęła wierzyć, że go pokona i ucieknie. Jednak to wszystko jest grą i ostatecznie, gdy cała zabawa dobiega końca mysz umiera. Z jakiegoś powodu, ludzie w tym materialnym świecie mają bardzo głęboką tendencję do ekscytowania się i cieszenia przemocą i gniewem. Bóg jest tak miłosierny i łaskawy, że pragnąc przyciągnąć nasze umysły wykonuje rozrywki w niesamowitych wojennych historiach, które zdają się być kompletnie niewyobrażalne. Jednak nikt nigdy nie był im się w stanie oprzeć, gdyż wykraczają one poza wyobraźnię każdego z nas. Nikt nigdy nie zrobił podobnego filmu. Ktoś jednak spisał je po to, by po prostu przyciągnąć nasze umysły do rozrywek Pana.

Radhanth Swami o świętym stanie małżeńskim

By w tym świecie małżeństwo działało jak należy jest czymś niezwykle trudnym. Tak naprawdę wszystko, co wielkie jest trudne do osiągnięcia. Łatwe rzeczy przychodzą z łatwością. Jeśli pragniesz taniej relacji, wówczas wszystko będzie proste. Jednak w chwili, której pojawią się kłopoty taki związek się rozpadnie. Jeśli jednak szczerze pragniemy, by nasz związek posiadał głębokie znaczenie i sens, wówczas należy pokonać trudności. Z dniem małżeństwa, przez całe życie i głęboko w naszych sercach musimy zaakceptować to, że nasz związek opiera się na wyższych zasadach. Musi tak być, gdyż naturą umysłu jest to, że czasami kogoś lubimy, a czasami nie. Czasami jesteśmy szczęśliwi, a czasami się gniewamy. Ego jest bardzo niestałe, umysł jest jeszcze mniej stały od niego, a zmysły są pełne ich obydwu. Jeśli nasz związek opiera się na sztucznej zasadzie, którą jest zadowalanie umysłu i zmysłów, wówczas związek ten jest bardzo sztuczny i pozbawiony jakiejkolwiek głębi.

Radhanath Swami o wierze w pisma objawione

Ludzie tego świata są tak bardzo uwarunkowani wiadomościami, które otrzymują z radia, telewizji, czy gazet, w których wszystko opiera się na relatywnych czynnościach uwarunkowanych dusz. Z tego powodu posiadamy określone uwarunkowane idee odnośnie tego, co jest i co nie jest możliwe. Gdy czytamy historyczne książki opisujące różne wojny, odkrycia czy polityczne rewolucje - tego wszystkiego dokonali ludzie będący pod wpływem materialnej natury. Zatem co wielkiego może uczynić taka nic nie znacząca uwarunkowana dusza? Gdy dokona czegoś, co jest choć odrobinę donioślejsze od tego, co robią inni - wówczas uważa się, że jest to coś wspaniałego. Tak wszyscy muszą to oglądać, czytać i rozmawiać na ten temat. Jednak pisma objawione są całkowicie czymś innym. Opisują czynności Najwyższej Prawdy Absolutnej. Prawdy, która pozbawiona jest ograniczeń, jest wszechwiedząca i w pełni niezależna. Dla Boga nie istnieje nic, co byłoby niemożliwe. Jeśli byłoby inaczej, wówczas nie byłoby kogoś takiego jak Bóg, gdyż z definicji Bóg jest Kompletną Całością i Najwyższym Kontrolerem. Z tego powodu nie mamy trudności, by uwierzyć w jakiekolwiek historie, które pojawiają się w takiej autoryzowanej literaturze jak na przykład Srimad Bhagavatam.

Radhanath Swami o darze życia

Kim jestem? Skąd pochodzę? Dokąd zmierzam? Dlaczego w tym świecie jest tak wiele cierpienia? Wedy od samego początku wyjaśniają, że tak naprawdę ludzkie życie zaczyna się w chwili, w której zadajemy te pytania. To, jak mogę nauczyć się matematyki, ekonomii, czy zajmowania się domem nie jest istotne. Nawet niższe gatunki życia posiadają matematykę i naukę. Sposób, w jaki pająk buduje sieć jest bardzo matematyczny, w wielkim stopniu opiera się na architekturze. Krowa, która zajmuje się cielakiem jest bardzo dobrą "panią domu." Nawet mała kotka opiekuje się swoimi małymi dziećmi. W rzeczywistości ludzkie życie zaczyna się w chwili, gdy z całego serca pragniemy dowiedzieć się - nie tylko z ciekawości - kim jesteśmy. Gdy istnieje w nas ta potrzeba poznania, gdy pytamy o to siebie i innych, wówczas według pism objawionych następuje moment, w którym rozpoczyna się nasze ludzkie życie. Przeznaczeniem tego życia jest samorealizacja. Jest to dar, który otrzymaliśmy.

Radhanath Swami o poświęceniu

Gdy przychodzi do zarabiania pieniędzy dla siebie i rodziny, jesteśmy skłonni do tak kolosalnych poświęceń. Przez jakie niedogodności przechodzą ludzie tylko po to, by zarobić trochę pieniędzy. Jednak są gotowi to zrobić z prostego powodu - muszą wykarmić rodzinę. Matka tak bardzo poświęca się dla swojego dziecka. Nie śpi przez całą noc, przyjmuje tak wiele niedogodności. Dziecko krzyczy przez cały dzień, biega i niszczy wszystko w domu, na każdym kroku przysparza tyle wstydu. Praca matki jest niezwykle trudna. Ale czy ona myśli: "Zapomnij, nie zrobię tego. To jest zbyt trudne." Ludzie są gotowi znosić ból i przeciwności dla najbardziej błahych rzeczy w życiu. A co jest największym osiągnięciem życia? Co jest najcenniejsze? To realizacja własnej wiecznej duszy. To spełnienie pragnienia serca, by prawdziwie rozbudzić naszą wieczną miłość Boga. Gdy przychodzi do największych rzeczy, bierzemy to tak tanio. Mówimy, że to jest trudne i dlatego tego nie zrobimy. Nie mamy czasu...

Radhanath Swami o życiu, które ma znaczenie

Pilną potrzebą każdej ludzkiej istoty jest intonowanie i słuchanie chwał Pana oraz rozbudzenie miłości do Najwyższej Osoby. Jeśli ktoś w tym życiu nie osiągnie wyczynu zdobycia łaski Pana, która objawia wewnątrz serca czystą służbę oddania, wówczas jego całe życie idzie na marne. Bez względu na to, czy jesteś uczonym, królem, czy bardzo, bardzo wielkim człowiekiem interesu, bez względu na to, czy dostarczasz swej rodzinie wszelkie udogodnienia - jeśli nie osiągnąłeś miłości Boga, po prostu żyłeś życiem bardzo, bardzo wyszukanego zwierzęcia. Różnicą pomiędzy ludzkim życiem, a życiem zwierzęcia jest udogodnienie kochania Boga, podporządkowania wszystkiego dla Jego przyjemności i przez to osiągnięcie stanu prawdziwej ekstatycznej błogości.

Radhanath Swami o najniebezpieczniejszej broni

Służba oddania opiera się wyłącznie na jednej zasadzie - pokorze. Zadowalamy Boga w stopniu, w jakim w nasze serce przepełnione jest pokorą. W stopniu w jakim uważamy się za wielkich, inteligentnych, pięknych, duchowo zaawansowanych, pochodzących z wysokiej rodziny, w takim stopniu jesteśmy bezużyteczni w oczach Boga. Najbardziej niebezpieczną bronią wymierzoną w duchowego poszukiwacza jest fałszywa duma. Jeśli ktoś praktykuje kompletny celibat, porzuci swą rodzinę, dom, bogactwo, by żyć w dżunglach dla wykonywania surowych wyrzeczeń, jeśli ktoś zapamiętał każdy werset każdego pisma objawionego świata - wypowiada wielką wojnę iluzorycznej naturze świata. A w jaki sposób zostaje pokonanym przez iluzję? Wkrada się ona do jego serca i przekonuje, że jest bardzo zaawansowany, bardzo wielki, że jest święty. Dlatego prawdziwy wielbiciel nigdy nie uważa się za zaawansowanego, gdyż rozumie, że w porównaniu z Najwyższym Panem całkowicie nic nie znaczy.

Radhanath Swami o duchowym zarządzaniu

Ruch duchowy opiera się na zarządzaniu. Nie polega jednak na osiągnięciu wyznaczonych celów za wszelką cenę. Bez wątpienia zasadą jest bycie użytecznym. Jednak ostateczną zasadą jest oparcie naszych związków na miłości i zaufaniu. Jest taka technika w zarządzaniu, gdzie mówimy coś, czego w rzeczywistości nie mamy na myśli tylko po to, by jakoś nakłonić osobę do zrobienia rzeczy, której nie chce zrobić. Mówimy również pewne rzeczy, które nie do końca są prawdą tylko po to, by w taki czy inny sposób dostać od kogoś to, czego potrzebujemy. Może to mieć dobry efekt natychmiastowy, jednak na dłuższą metę prowadzi do katastrofy, ponieważ nie możemy być szczerzy, bezpośredni i godni zaufania w najbardziej podstawowych i zwykłych czynnościach w naszych związkach. W ten sposób ludzie po prostu nam nie ufają. Jest to szczególnie ważne w naszych duchowych kręgach, byśmy byli bardzo szczerzy i prawdomówni w naszym codziennym działaniu.

Radhanath Swami o wprowadzaniu zmiany

Do pewnego stopnia posiadamy moc przemiany naszego otoczenia. Jednak ostatecznie jest to bardzo ograniczone. Nie będziemy w stanie zmienić całego świata lub tego, co ludzie myślą, czy też jak postępują i jak działają. Oczywiście możemy starać się i czynić wszystko co możliwe, by to osiągnąć, jednak istnieje jedna rzecz, którą zawsze możemy zmienić - nas samych. Jeśli żyjemy w oparciu o tę moc, jeśli żyjemy z tą mocą oddania, jeśli nosimy w naszym życiu łaskę Boga i wyrażamy ją we wszystkim, co robimy - jest to najlepszy sposób, by wpłynąć na innych. Dzięki temu pojawi się wiele osób, na które będziesz miał poważny wpływ. Oczywiście będą również osoby, na które nie będziesz mógł tak bardzo wpłynąć. Jednak możesz być wobec tego transcendentalny. Nie możemy zawsze zmienić wszystkiego w tym świecie. Jednak możemy zmienić samych siebie i to daje nam wielką moc w staniu się instrumentem zmiany.

Radhanath Swami o skupieniu w naszym życiu

Ignorancją jest obieranie tego, co tymczasowe za cel życia. Ci, którzy żyją w oparciu o prawdę, aspirują do tego, co jest wieczne i nieprzemijające. Jesteśmy wieczni, Bóg jest wieczny i nasz związki z Nim jest również wieczny. To poszukiwanie wiecznej prawdy, ekstatycznej, uśpionej w naszym sercu miłości, powinno stać się głównym celem naszego życia. Wszystkie nasze obowiązki zawodowe, czy domowe potrzeby powinny istnieć w harmonii z wypełnieniem tego celu życia, gdyż śmierć jest nieunikniona. W chwili śmierci, zostaje zabrane wszystko poza osiągniętym przez nas rozwojem duchowej świadomości.

Radhanath Swami o uczciwym życiu

Przeznaczeniem ludzkiego życia jest oczyszczenie. Jeśli zrozumiemy to bardzo jasno, wówczas priorytetem w życia stanie się nauczanie naszych dzieci jak czysto kochać Boga, jak stać się uczciwymi i sumiennymi sługami społeczeństwa. Będziemy pokazywać to na własnym przykładzie. To jest prawdziwa miłość i prawdziwa wiedza. Inteligencją zaś jest uczynienie ich priorytetem w naszym życiu. Gdy to zrobimy, i gdy posiadamy wiarę w Prawdę Absolutną, wówczas wypada byśmy osiągnęli równowagę w naszym życiu i uregulowali go w taki sposób, że wszystko co robimy i co mówimy będzie w harmonii z osiągnięciem tego celu. Jeśli jesteśmy szczerzy przed Bogiem i przed samym sobą, wówczas życie w taki sposób jest bardzo proste. Jednak w stopniu w jakim jesteśmy dwulicowi - staje się to bardzo trudne. Jednak dla chcącego nic trudnego. Przekonujemy się studiując historię, że wielu z najbardziej dynamicznych ludzi tego świata było sługami Boga i ludzkości. Oni nigdy nie szli na kompromis w kwestii prawości.

Radhanath Swami o życiu w oczyszczeniu

Inteligentna osoba przygotowuje się w tym życiu, jak również przygotowuje się do tego, co jest poza tym życiem. Gdy posiadamy towarzystwo zorientowanych duchowo osób, gdy posiadamy towarzystwo ludzi, którzy poszukują duchowego wyniesienia, czy też ludzi którzy zrealizowali duchową esencję w swych sercach, gdy słuchamy transcendentalnej wiedzy w ich towarzystwie - wówczas zostajemy zainspirowani do czytania świętych pism objawionych oraz komentarzy wielkich świętych. Wówczas zaczynamy pragnąć życia w oczyszczeniu, a nie życia materialnych przyjemności. Naturą duszy jest poszukiwanie ekstatycznej miłości i radości. Yoga, duchowość, religia - wszystkie są środkami, dzięki którym możemy oczyścić nasze serca.

Radhanath Swami o błędnym kole

Gdy popełnisz grzeszną czynność, nasiono reakcji zostaje zmagazynowane w sercu, po czym zaczyna  rosnąć. Ostatecznie pojawia się fizyczna reakcja. Jest to niemożliwe do uniknięcia. Może pojawić się w tym życiu. Może pojawić się w życiu przyszłym. Jednak reakcja ta jest nie do uniknięcia! Jeśli sprawiasz jakikolwiek ból innej żywej istocie, wówczas reakcja - ten ból powróci ze zwiększoną siłą. Nie możesz tego uniknąć. Jest to wyłącznie kwestia czasu. Jednak co gorsza, pojawia się nie tylko reakcja. W sercu manifestuje się również inklinacja do robienia tego ponownie i staje się ona coraz głębsza i silniejsza. Na przykład: jeśli ktoś pali papierosa, wówczas nie może przestać tego robić - staje się od tego uzależniony. Odnosi się to każdego rodzaju materialnej czynności. Im więcej jej wykonujemy, tym bardziej stajemy się wewnętrznie uzależnieni od robienia jej. Następnie pojawia się reakcja, a wraz z nią zwiększa się inklinacja. Jest to błędne koło! A w jaki sposób się z niego wydostać? Gdy intonujemy święte imiona Pana, oczyszcza to serce na różnych poziomach. W rzeczywistości gasi ono nasiono inklinacji grzesznych, materialistycznych, egoistycznych, samolubnych i zawistnych czynności.

Radhanath Swami o zbliżeniu się do Boga

Pisma święte uczą nas, że prawdziwą inteligencją jest osiągniecie równowagi i harmonii w życiu, dzięki którym wszystkie nasze obowiązki zostaną wypełniane w sposób, który sprawia zadowolenie Bogu. Powinniśmy pracować i opiekować się rodziną w sposób, który sprawia przyjemność Panu. Znaczy to, że musi mieć miejsce moralność, w naszym życiu muszą być etyczne wartości oraz poza nimi musi być duchowa wizja oraz oddanie dla Pana. Zostaje to rozbudzone regularnym oczyszczaniem serca w towarzystwie świętych osób. Święta osoba to ktoś, kto harmonizuje każdy aspekt swego życia z duchem oddania. Taka osoba głęboko wierzy w duchowe zasady i żyje w oparciu o nie. Jeśli poświęcamy swój czas na słuchanie chwał Boga w towarzystwie świętych osób oraz gdy szczerze intonujemy Jego święte imiona, wówczas stopniowo nasze serce zostanie oczyszczone i będziemy mogli zbliżyć się do Niego.

Radhanath Swami o przebudzeniu miłości Boga

Gdy nasza świadomość stanie się duchowo zainspirowana imionami Boga oraz zostanie połączona z wszech atrakcyjnym Panem naszych serc, wówczas naturalnie każda rzecz, którą wykonujemy będzie motywowana miłością i oddaniem. Oddanie jest stopniowym rozwojem wiecznej duchowej cnoty, która daje naszemu życiu znaczenie i spełnienie. Prawdziwe spełnienie leży w rozbudzeniu naszej wiecznej miłości do Boga. Zaś podarowanie tego spełnienia tym, których kochamy oraz potrzebującym ludziom tego świata jest największą służbą. Jednak jesteśmy w stanie dać wyłącznie to, co sami posiadamy. Jeśli wierzymy, jeśli posiadamy naukowe i filozoficzne przekonanie lub po prostu prostą wiarę, wówczas tak - zaaranżujemy nasze życie w taki sposób, że wypełnimy nasze rozmaite obowiązki na ścieżce ku doskonałości. Dla tego celu musimy mieć silne oddanie dla intonowania imion Boga oraz życia w oparciu o religijne zasady.

Radhanath Swami o głodzie serca

Dobroczynność to pomaganie potrzebującym. Ludzie potrzebują jedzenia, ubrań, hospitalizacji oraz emocjonalnej inspiracji. Potrzebują również duchowego ożywienia, duchowej edukacji. Serca ludzi głodują i ten głód tworzy o wiele więcej problemów od głodu żołądka. Głód żołądka można zaspokoić jedzeniem, jednak głód serca jest bardzo trudny do zaspokojenia. Tworzy masowe problemy i zakłócenia w świecie, którym żyjemy. Dopóki nie zaspokoimy głodu serca ludzie będą samolubni, nieuczciwi i dwulicowi. Święta osoba płacze ze smutku widząc biedaka wałęsającego się po ulicy bez jedzenia. Jednak płacze jeszcze bardziej widząc wielkich szefów w swym biurach, którzy głodują swe serca. Dawanie transcendentalnej wiedzy oraz szerzenie zbiorowego intonowania świętych imion Boga jest w rzeczywistości dobroczynnością na najwyższym poziomie, która zawiera w sobie pozostałe rodzaje dobroczynności. Zaspokaja ona głód serca. Jeśli zmienisz serca ludzi, jeśli zamienisz chciwe i samolubne osoby w pełne współczucia instrumenty miłości Boga, wówczas wszyscy będą szczęśliwi i wewnętrznie zadowoleni. Ludzi wzniosą się ponad egoistyczne materialistyczne życie i zharmonizują swe dążenia z celami duchowego oświecenia.

Radhanath Swami o głębszej miłości

W małżeństwie możesz związać się w oparciu o romans lub piękno. Jednak ciało się zmienia. Nie wierz, że atrakcja do mężczyzny, czy kobiety pozostanie. Umysły zmieniają się również, ponieważ dwa ego będą posiadać tak wiele różnic. Dlatego według religijnych zasad składacie przysięgę, że bez względu na wszystko pozostaniecie razem. Macie odpowiedzialności względem siebie, względem Boga, wobec dzieci. Poprzez to poświęcenie, czy tolerowanie siebie i wybaczanie, w rzeczywistości uczycie się jak kochać siebie w głębszy sposób od miłości spojrzeń i dotyków tego świata.

Radhanath Swami o tworzeniu jedności

Wewnątrz naszych serc nie ma jedności. Umysł jest polem bitwy, zaś dualizmy życia zawsze ze sobą rywalizują. Będąc na duchowej platformie, pracując w tym świecie dla szerzenia dobra musimy jednocześnie realizować sztukę miłości, sztukę yogi, by osiągnąć jedność ciała, umysłu i duszy oraz jedność duszy z Bogiem. Wówczas bez względu na to czy jesteśmy ludźmi biznesu, studentami, przemysłowcami, architektami, nauczycielami, farmerami, politykami, żołnierzami, kimkolwiek - wyrażamy tą wewnętrzną wiedzę, tą miłość i współczucie we wszystkim co robimy. Czy istnieje coś, czego bardziej potrzebuje świat niż taka mentalność istot ludzkich? Technologia jest czymś dobrym pod warunkiem, że znajduje się we właściwych rękach. Jeśli jest inaczej, wiedza i technologia może stać się najbardziej destrukcyjną siłą na Ziemi. Gdy natomiast znajduje się we właściwych rękach może uczynić tak wiele dobra dla tak wielu osób. Zatem tworzenie ludzi, którzy zarabiają i tworzą nowe rzeczy, samo w sobie nie pomoże światu dopóki nie staną się oni zjednoczeni w swej duchowej naturze i będą działać w tym świecie na podstawie współczucia.

Radhanath Swami o podlewaniu korzenia

Są ludzie, którzy myślą w inny sposób, są ludzie o odmiennych naturach, odmiennych inklinacjach. W tym świecie istnieje nieskończona różnorodność. Nie możemy wymusić jedności. Nie możemy sztucznie usiłować  uczynić każdego jednym. Jednak poprzez proces oczyszczenia możemy zrozumieć i zrealizować wewnątrz nas samych jedność, która jest podstawą całej tej różnorodności i rozwijać ją. Pisma objawione wyjaśniają, że gdy podlewasz korzeń drzewa, rośnie każda z jego części - liście, gałęzie, łodygi, kwiaty. A co jest korzeniem wszystkich drzew? To kultywowanie wewnętrznej świadomości Najwyższego i zrozumienie tego, czego Bóg od nas chce. Zaś podlewaniem tego korzenia jest aktywne i pełne dynamizmu życie w tym świecie, praca w oparciu o to podstawowe doświadczenie wewnątrz naszych serc.

Radhanath Swami o duchowych związkach

Wszyscy jesteśmy duchowi. Wszyscy jesteśmy częścią Boga. Wszyscy jesteśmy braćmi i siostrami. Jeśli twoja siostra jest chora, nienawidzisz siostry, czy też jej choroby? Jeśli jest chora, nienawidzisz choroby i odczuwasz współczucie, co jest objawem miłości wobec swojej siostry. Zatem tak, istnieją ludzie którzy zachowują się bardzo w bardzo szalony, pełen przemocy sposób. Jednak w głębi ich serc znajduje się atma - dusza, która jest czysta, która jest cząstką Boga, która jest naszym bratem lub siostrą. U osoby, która rozumie jaźń nie może być ego, nie może być zawiści wobec kogokolwiek. Może istnieć wyłącznie miłość, a wobec nieszczęśników - współczucie. Tym jest wiedza o prawdzie. Wszyscy jesteśmy częścią Boga i gdy rozwiniemy wewnętrzną świadomość naszego związku z Najwyższym, wówczas naturalnie zobaczymy każdą żywą istotę w odniesieniu do tego związku. Tym właśnie jest wewnętrzna jedność, która rozszerzając się - jest w stanie stworzyć jedność na tym świecie.

Radhanath Swami - potrzebujemy siebie nawzajem

Na polu bitwy żołnierz jest całkowicie zależny od pozostałych towarzyszy broni. Co możesz zrobić samemu, gdy tysiące ludzi strzela do ciebie i bombarduje? Twoje życie, twoje przeżycie jest zależne od tych wszystkich, którzy są wokół ciebie. Czy nie tak? To nie tak, że podczas walki patrzysz na swoich towarzyszy i myślisz: "Nie podoba mi się kolor twojej skóry," czy "Nie podobają mi się rzeczy, które jesz," czy "Nie podoba się sposób w jaki poruszasz brwiami," czy "Nie podoba mi się jak pachniesz," czy też "Nie podoba mi się to, co powiedziałeś do mnie dwa lata temu." Nie! Rozumiesz, że "Potrzebuje ciebie i ty potrzebujesz mnie. Inaczej nas nie będzie." Na tym właśnie polega wojna. Na froncie każdy jest zależny od każdego. Ten świat jest miejscem, w którym zawsze ma miejsce wojna - bitwa pomiędzy dobrem, a złem; bitwa pomiędzy grzechem, a pobożnością; religijnością, a niereligijnością; miłością, a sekciarską nienawiścią. Potrzebujemy siebie nawzajem.

Radhanath Swami o ścisłej duchowości

Iluzoryczna moc Pana jest bardzo potężna i wszech przenikająca. Jeśli nie jesteśmy bardzo uważni, jeśli nie jesteśmy bardzo ściśli w naszej duchowej praktyce, wówczas staje się ona bardzo niebezpieczna. Bycie ścisłym jest bardzo ważne, jednak bycie bardzo ścisłym jest również bardzo niebezpieczne. Ponieważ jeśli jesteśmy bardziej ściśli od innych, wówczas stajemy się ofiarami dumy i zaczynamy myśleć: "Uczyniłem tak wiele! Wykonuje takie wyrzeczenia. Jestem bardzo wzniosły. Jak ktoś innym może otrzymać więcej szacunku ode mnie? To jest niemożliwe. To jest niedopuszczalne! Przecież ta osoba to hipokryta. Słyszałeś co ona zrobiła?" Zatem jeśli nie będziemy bardzo ściśli w naszych duchowych praktykach, wówczas nasz umysł zostanie zabrany przez iluzję. Ścisłość jest koniecznością. Jednak to nie wystarcza. Musimy być uważni, by nie sprawiła ona, że staniemy się dumni. Dlatego musimy być bardzo ściśli w naszych praktykach i w tym samym czasie musimy kultywować pokorną służbę dla społeczności Vaisnavów. Gdy przyjmiemy tę pozycję pokornego sługi wielbicieli i oddamy im cały kredyt za wykonaną służbę jako wyrzeczenie, wówczas będziemy chronieni od tych tendencji. Ścisłość oznacza wierne stosowanie się do polecenia mistrza duchowego. Ochroni nas to przed słabością serca i umysłu. Wówczas żadna ilość pokus i prowokacji nie będzie w stanie nas zaniepokoić. Jednak iluzoryczna energia Pana może wciąż atakować nas jeśli będziemy odczuwać zawiść wobec kogokolwiek. Zostaniemy oszukani i zaczniemy udzielać informacji na temat kogoś jego najgorszemu wrogowi pod wymówka, że po prostu staramy się mu pomóc! Jeśli rzeczywiści pragniemy pomóc tej osobie, powinniśmy powiedzieć o tym komuś, wobec kogo jesteśmy pewni, że nie posiada zawiści, i kto jest prawdziwie dobrze życzącą osobą wobec niej. Nie powinniśmy mówić o tym nikomu więcej. To nazywa się miłością. To nazywa się zaufaniem. I to własnie to pomoże tej osobie.

Radhanath Swami o miłości i zaufaniu

Przekonujemy się z historii duchowych instytucji o zawiści i walkach, które mają miejsce nawet pośród zwolennikami tej samej religii. Przyczyną tego jest fakt, że choć jakieś osoby ściśle przestrzegają religijnych rytuałów, pilnie uczą się religijnej filozofii oraz z dedykacją propagują tę filozofię i rytuały, nigdy tak naprawdę nie ukorzyły się, czy też nie oczyściły się z fałszywej dumy. Dopóki nie będą czynić szczerych wysiłków w oczyszczeniu z tej dumy, wkradnie się ona do ich życia duchowego i sprawi, że będą zawistni oraz wrodzy wobec innych wielbicieli. To jest wielkim niebezpieczeństwem. Iluzoryczna energia Pana nie może wyrządzić nam krzywdy jakimikolwiek atakami z zewnątrz. W rzeczywistości, jeśli jesteśmy szczerzy, ataki te sprawią wyłącznie, że staniemy się silniejsi. Jednak gdy atak ma miejsce od wewnątrz, gdy ziarno niezgody i zazdrości zostaje zasiane w naszych umysłach, wówczas tworzy to dumę oraz współzawodnictwo na materialnym poziomie w celu zdobycia ziemi, kontroli, wpływu, pieniędzy czy wsparcia. W konsekwencji zaczynamy rozprzestrzeniać fałszywą propagandę przeciw innym, która ostatecznie przeradza się walkę i zmaganie o władzę. By się z tym jakoś uporać musi być tak wiele dyplomacji i polityki. Ostatecznie nikt już nie wie co jest prawdą, a co prawdą nie jest. Osoba nie może być już neutralna z powodu totalnego załamania miłości i zaufania. W konsekwencji cierpi na tym misja, gdyż to właśnie miłość i zaufanie wśród wielbicieli przyciąga upełnomocnienie Pana. Zatem musimy być szczególnie uważni, gdy widzimy ten fałszywy rodzaj propagandy, krytyki wielbicieli, ziarno niezgody pośród wielbicieli, czy też zawiści wobec innych o to, co mają. Gdy tylko to zauważymy, musimy to natychmiast stłumić. Musimy to uczynić wewnątrz naszych serc i umysłów. Musimy to stłumić wewnątrz serc i umysłów innych. W innym przypadku wszystko się zmarnuje.

Radhanath Swami o oceanie szczęścia

Osoba, która doświadcza wewnętrznego spokoju i szczęścia pozostaje nie dotkniętą nieustannym atakiem szczęścia i niedoli, szacunku i zniewagi, przyjemności i bólu, sukcesu i porażki, czy chorobami... Pojawiają się one nieustannie niczym nurt płynącej rzeki. Czasami rzeka jest szeroka, a czasami praktycznie wysycha - jednak ocean pozostaje tym nie dotknięty na mocy własnej głębi i ilości wody, która się w nim znajduje. Podobnie, gdy w naszym sercu rozbudzi się ocean szczęścia, wówczas cokolwiek, co pojawi się w tym świecie - tak na prawdę nie będzie dla nas niczym szczególnym. To wyłącznie z powodu zapomnienia o Bogu, te rzeczy są przyczyną niepokoju lub są pozornie pociągające.

Radhanath Swami o dumie i zawiści

Cztery materialne kwalifikacje - wysokie narodziny, piękno, wiedza oraz bogactwo - posiadają tendencję do rozwinięcia dumy w osobie, która je posiada. A gdy ktoś jest dumny zostaje opętany tą wielką iluzją, która mówi: "Poza mną nie ma nikogo bardziej godnego cieszenia się udogodnieniami tego świata. Cokolwiek dobrego, wspaniałego czy najbardziej przyjemnego - to ja na to zasługuję." Taka osoba nie potrafi tolerować sytuacji, gdy ktoś ma coś lepszego od niej. Z dumy rodzi się zawiść. Możemy zobaczyć, że gdy jesteśmy pokorni myślimy, że nie zasługujemy na nic. Uważamy, że każdy jest lepszy od nas. Zatem taki pokorny stan umysłu sprawi, że jeśli ktoś dostanie coś, a my nie dostaniemy niczego będziemy myśleć: "Tak. To jest właściwe i sprawiedliwe. Tak właśnie powinno być." Jeśli jednak jesteśmy dumni, nie będziemy mogli tego znieść: "Dlaczego on to ma, a nie ja? Dlaczego ta osoba zebrała całe uznanie, a nie ja? Dlaczego ta osoba otrzymuje szacunek, a nie ja? Dlaczego ta osoba jest bogata, a nie ja?" Ta zawiść zrodzona jest z fałszywej dumy. Nie jesteśmy w stanie tolerować widoku, gdy ktoś przewyższa nas w czymkolwiek. Ta cecha nie dotyczy wyłącznie niskiej klasy kryminalistów i złodziei. Mają ją nawet egzaltowani yogini i półbogowie.

Radhanath Swami o dzieciach Boga

Celem ludzkiego życia jest świadomość Boga - rozbudzenie naturalnego oddania do Pana.  W pismach świętych opisane jest, że jeśli człowiek umiera bez zrealizowania Boga, jest nędznikiem, który zmarnował swoje życie. Zatem pierwszą i najważniejszą odpowiedzialnością rodziców jest stworzenie otoczenia, które skłoni dziecko do pragnienia poznania i kochania Boga. W tym samym czasie powinni uczyć wspaniałych umiejętności, których dziecko będzie mogło użyć w przeciągu swego całego życia. Jest to jedynym i wyłącznym powodem edukacji - danie dzieciom narzędzi, które będą mogły użyć w służbie dla Boga i wyrazić swą miłość dla Jego Osoby. Zatem wszyscy rodzice oraz przyszli rodzice powinni wziąć to bardzo poważnie. Waszą pierwszą i najważniejszą odpowiedzialnością wobec dzieci jest rozbudzenie w nich atrakcji do Boga swoim przykładem, słowami i tym, na co nakładacie nacisk w ich życiu. Wychowywanie dzieci powinno być czynione w taki sposób, że będą odczuwały naturalną atrakcję do Boga. Wówczas nawet małe wyrzeczenia z Nim w centrum będą dla nich zabawą. Powinniśmy stworzyć otoczenie, w którym dzieci odnajdą największe szczęście w czynnościach i tematach związanych z Bogiem.

Radhanath Swami o najpotężniejszej mocy na Ziemi

Co jest najpotężniejszą mocą na Ziemi? Jest takie powiedzenie: "Zgoda buduje, niezgoda rujnuje." Nasza siła znajduje się w jedności. Nie tylko jedności narodów, ras, czy rodzin - ale również jedności wewnątrz religii. Im bardziej rozwijamy w sobie zasadę współczucia, tym wspanialszą służbę wykonujemy dla społeczeństwa. Istnieje nacjonalizm jak i humanitaryzm. Choć skierowane są one do wszystkich istot ludzkich, pozostają jednak ograniczone. Największym współczuciem jest współczucie wobec każdej żywej istoty - nawet wobec zwierząt, ryb, ptaków, czy drzew i roślin. Wszyscy jesteśmy częścią Boga. Możemy okazać naszą miłość dla Niego tym jak szanujemy, jak służymy, jak darzymy szacunkiem oraz jak kochamy siebie nawzajem. Największą potrzebą jest stworzenie bardzo, bardzo głębokiej formy prawdziwej jedności i to właśnie ta jedność - wewnętrzna jedność zrodzona z jedności duszy i Boga jest najpotężniejszą mocą na Ziemi.

Radhanath Swami o esencji religii

W sercu każdego z nas znajduje się potężna i nieograniczona duchowa moc. Prawdziwym procesem religii lub yogi nie jest wykonywanie pewnych rytuałów i posiadanie społecznej przynależności, która chroni przed ludźmi o innych religijnych lub społecznych tożsamościach. Esencją prawdziwej religii lub yogi jest dostęp do tej niesamowitej duchowej mocy i przejawianie jej w każdym aspekcie naszego życia. Wówczas, z czystym sercem będziemy w stanie pokonać tak wiele przeszkód, które wydają się nie do pokonania.

Radhanath Swami o lustrze serca

Istnieje prosta uniwersalna zasada, dzięki której możemy usunąć z nas zawiść - zawiść wobec Boga i wszystkich żywych stworzeń. To ego i zawiść są prawdziwą przyczyną wszystkich problemów. Co widzimy, gdy spoglądamy w lustro pokryte brudem? Możemy dostrzec wyłącznie ten brud. Lustro powinno odbijać nasze oblicze. Dlatego by zobaczyć siebie wyraźnie, najpierw powinniśmy wyczyścić zwierciadło, w którym się przeglądamy. Lustro to reprezentuje nasze serce, które pokryte jest brudem nagromadzonym w ciągu milionów lat. W pierwszej kolejności musimy oczyścić je z brudu ego i zawiści. Tylko wtedy będziemy mogli zobaczyć naszą prawdziwą jaźń, która jest wieczna, pełna wiedzy i błogości. To jest prawdziwą naturą serca.

Radhanath Swami o kochaniu dzieci

Ludzie postrzegają autentyczność każdego religijnego ruchu w oparciu o to, jak starsze pokolenie jest w stanie przekazać małym dzieciom zrozumienie i miłość do ich religii. Świadomie lub podświadomie świat czuje w taki sposób. Nawrócenie tysięcy, czy milionów ludzi jest dobre - jednak to nie wywiera na nikim wrażenia. My, jako rodzice, musimy zrozumieć wielką odpowiedzialność, którą jest wszczepienie miłości Boga w sercach naszych dzieci. Jeśli dzieci nie doznają miłości, nie zrozumieją czym miłość Boga. Dzieje się tak, gdyż przekładają one tę miłość na uczucie, którym obdarzają ich rodzice. Jeśli czują miłość rodziców, wówczas rzeczywiście są w stanie zrozumieć czym jest miłość Boga. A czym jest miłość? Miłość nie oznacza zepsucie dziecka, nie oznacza bycie sentymentalnie miłym. Prawdziwa miłość to danie dziecku tego co najlepsze tak, jak możemy to uczynić najlepiej, obierając sobie za cel rozbudzenie ich wiecznej miłości Boga. To jest najważniejsze rzeczą, jaką możemy przekazać naszym dzieciom. Wszystko pozostałe powinno być w harmonii z nią.

Radhanath Swami - Jak wielbiciel powinien kontrolować zawistne myśli

Pytanie: Świadomość wielbiciela i zewnętrzne zachowanie - są ze sobą połączone, czy raczej są od siebie niezależne?

(Pytanie to odnosi się do tego, jak Vaisnava powinien zachowywać się w sile dobroci, by ogół ludzi był pod wrażeniem jego cech.)

Odpowiedź: Są ze sobą powiązane. Twoja świadomość, myśli i pragnienia będą prowokować określone słowa i czyny. Dlatego musimy skierować się bezpośrednio do źródła problemu, którymi są nasze materialne pragnienia i przywiązania. Święte Imię oraz służba oddania działa dokładnie na ten obszar i oczyszcza nasze serce.

Jednak w trakcie oczyszczenia, za zewnętrznym poziomie powinniśmy równocześnie być bardzo uważni w tolerowaniu naszych inklinacji do ubliżającego działania. Jeśli wykonujemy wyrzeczenia powściągania naszego umysłu i zmysłów kontynuując jednocześnie proces służby oddania intonowania i słuchania Świętego Imienia oraz chwał Pana, zostaniemy oczyszczeni w bardzo szybkim czasie. Jeśli nie będziemy się skupiać na Krsnie, jeśli nie będziemy czynić wysiłku koncentrowania umysłu na Krsnie pozwalając mu na swobodne kontemplowanie przedmiotów zmysłów w myślach pełnych zawiści i egoizmu, wówczas jest tylko kwestią czasu jak te obraźliwe myśli zmuszą nas do obraźliwych słów i czynów. Dlatego, gdy te myśli pojawiają się w naszym umyśle, powinniśmy powstrzymać się od pogrążania się w nich i musimy się zmagać, by zastąpić je myślami, które są święte. To jest tapasya. To jest prawdziwe wyrzeczenie.

Radhanath Swami o potędze przemiany mocy

W obecnym świecie jest wiele edukacyjnych instytucji oraz wielu ludzi obdarzonych olbrzymią władzą. Ale to właśnie najbardziej wykształcone i najpotężniejsze osoby świata tworzą wszystkie jego problemy. To nie prości rolnicy przyczyniają się do groźby wojen jądrowych, to nie oni tworzą zamęt w ogólnoświatowej ekonomii oszustwem, złodziejstwem i chciwością. W rzeczywistości to nie prości ludzie tworzą ekologiczne problemu, z którymi boryka się świat. Potęga pochodzi z wiedzy, zdolności i wpływu. Gdy ta moc znajduje się w niewłaściwych rękach, może stworzyć największe problemy świata. Gdy potęga i wszystkie rzeczy, które ją tworzą - wiedza, siła, prestiż, zdolności - znajdują się we właściwych rękach, wówczas wywierają uzdrawiający efekt na ludzkie społeczeństwo. W dzisiejszym świecie, największą potrzebą jest oczyszczenie ludzkich serc z tendencji chciwości, pożądania, zawiści, złości, dumy i złudzenia. W dzisiejszym świecie ludzie potrzebują oczyścić swe serca i stać się instrumentem miłości i współczucia. Wówczas nasze edukacyjne systemy oraz naukowe badania będą niosły ze sobą bardzo głęboki uzdrawiający efekt dla świata. To przyniesie prawdziwe szczęście i dobrobyt. To właśnie z tego powodu modlimy się i intonujemy imiona Boga. Robimy to by przywołać uśpiony, pełen współczucia nastrój miłości.

Radhanath Swami - prawdziwe szczęście jest wewnątrz!

Jaka jest podstawowa potrzeba każdej żywej istoty? Czego każdy z nas szuka i za czym tęskni? Szczęścia? Mnóstwa pieniędzy i prestiżu? Jedzenia, ubrań i schronienia? A w rzeczywistości dlaczego pragniemy jedzenia, ubrań, schronienia, prestiżu i pieniędzy? By być szczęśliwymi. Zatem tak naprawdę ani jedzenie, ani pieniądze, ani prestiż czy schronienie nie są celem życia. Jest nim obietnica, że te rzeczy sprawią, że będziemy szczęśliwi. Każdy pragnie szczęścia. A co jest jego podstawą? Jeśli masz 100.000.000$, piękny pałac, najlepsze samochody, najwyśmienitsze jedzenie, królewskie stroje, czy najlepsze nowinki technologiczne i będziesz jedynym człowiekiem na Ziemi, czy będziesz szczęśliwy? Czy będąc samemu jazda samochodem, czy jedzenie wykwintnego jedzenia sprawi, że będziesz szczęśliwy? A co się stanie, gdy przyleci do ciebie mały ptaszek i usiądzie na twoim palcu? Stanie się on cenniejszy od twojego życia, gdyż będziesz mógł rozwinąć z nim jakiś związek. Zatem podstawą szczęścia są związki, a to co czyni je satysfakcjonującymi jest miłość. Ludzie pracują dla swoich dzieci. Ludzie poszukują miłości. Jest to najbardziej fundamentalna potrzeba każdej żywej istoty. Jeśli w naszym życiu nie ma miłości, wówczas jest ono sztuczne i praktycznie pozbawione sensu. Jeśli natomiast w naszym życiu jest miłość, nie jest ważne czy cokolwiek posiadamy, czy też nie - będziemy odczuwać satysfakcję z samej miłości. Szczęście jest czymś co, istnieje w sercu. Nie ma go na zewnątrz. Widzimy, że ludzie, którzy odnieśli największy sukces w tym świecie popełniają samobójstwa. A dlaczego bycie kochanym i kochanie innych jest fundamentalną potrzebą każdej żywej istoty? Dlaczego każdy za tym tęskni? Ponieważ wynika to z naszej natury. Dusza jest cząstką Boga i dlatego kochanie Go i bycie kochanym przez Niego jest naszą konstytucjonalną pozycją.

Radhanath Swami - musimy być zdeterminowani!

Musimy być zdeterminowani. Prabhupada powiedział, że determinacja jest tym, co odróżnia człowieka od zwierzęcia. dhrdhavrata. satatam kirtayanto mam yatantas ca drdha-vratah namasyantas ca mam bhaktya nitya-yukta upasate (BG 9.14). Krsna wyjaśnia kto jest kwalifikowany do życia duchowego: "To osoba, która zawsze intonuje Moje Święte Imiona starając się z wielką determinacją."

Posiadamy moc determinacji jeśli tylko zdecydujemy się tacy być. Krsna da nam siłę jeżeli tylko będziemy tego pragnąć. Charakter istoty ludzkiej opiera się na tym, jak bardzo jest gotowa cierpieć i poświęcać się dla ukazania swojej determinacji w obliczu trudności. To właśnie taki charakter sprawia, że istota ludzka jest kimś wyjątkowym. Kimś wielkim! Dlatego powinniśmy słuchać. Bez tego nie będziemy wiedzieć w jakim kierunku powinniśmy ukierunkować naszą determinację, ani też jak to uczynić. Zatem powinniśmy słuchać regularnie. Każdego dnia powinniśmy słuchać Śrimad Bhagavatam. W świątyni lub czytając w domu, powinniśmy słuchać Bhagavatam codziennie. Powinniśmy intonować stałą liczbę Świętych Imion każdego dnia. satatam kirtayato mam yatantas ca drdha-varatah. Opierając się na tym, co usłyszeliśmy i dzięki mocy Świętego Imienia powinniśmy czynić wysiłek z wielką determinacją.

Życie duchowe nie przynosi rezultatów w przypadku leniwej osoby. Jeśli nie staramy się porzucić naszych złych cech - jest to lenistwo. Krsna mówi, że powinniśmy pokonać tą ospałość i czynić wysiłek. Wysiłek znaczy: "Zrobię to bez względu na to, czy mi się to podoba, czy też nie." Wysiłek znaczy również: "Zrobię to bez względu na wszystkie okoliczności." Wiemy, co jest słuszne. Nie możemy po prostu czekać na to kiedy staniemy się tak oczyszczeni i nie będziemy już potrzebowali tych rzeczy. To jest bezsensowna filozofia. Nie! By się oczyścić muszę coś teraz porzucić bez względu na cenę. Muszę coś teraz przyjąć bez względu na okoliczności. satatam kirtayanto mam yatantas ca drdha-vratah - zawsze intonuj Święte Imiona i staraj się z wielką determinacją. To właśnie czynimy podczas inicjacji - przyjmujemy śluby - "Będę intonować regularnie Święte Imię i przestrzegać tych zasad." By to uczynić musimy starać się z determinacją. A te zasady to tylko początek.

Gdy słuchamy Bhagavatam każdego dnia rozumiemy, że spośród wszystkich zasad musimy przestrzegać wyłącznie tych najbardziej podstawowe. Musimy starać się z determinacją. Jeśli nie jesteśmy gotowi tego zrobić, nie jesteśmy warci realizacji. Nie ma mowy o staraniu się. W staraniu się nie ma determinacji. "Och, spróbuję..." Determinacja znaczy, że zrobię to bez względu na wszystko! Z łaską Boga i guru stanie się to jeśli tylko będę zdeterminowany. Nic mnie nie powstrzyma. Bez względu na wszystko tak się właśnie stanie. Lepiej umrzeć niż porzucić zdeterminowany ślub. To jest właśnie cena za postęp w życiu duchowym. Musimy mieć w sobie tę esencję.

Materialistyczni ludzie robią to dla pieniędzy lub zwycięstwa. Jak bardziej wielbiciele powinni to robić dla Krsny? Jak wiele determinacji mamy w naszych interesach, jak wielu przeciwnościom musimy sprostać bez względu na cenę. A w życiu duchowym, by pokonać złe cechy... "Postaram się, uczynię wszystko co w mojej mocy!" Robić wszystko co jest w naszej mocy znaczy, że wpierw umrę niż upadnę w mayę. Haridasa Thakura powiedział: "Potnij me ciało na miliony kawałków i każdy z nich będzie intonował Święte Imiona Hare Krsna Hare Krsna Krsna Krsna Hare Hare Hare Rama Hare Rama Rama Rama Hare Hare. Nic nie powstrzyma mego nauczania świadomości Krsny. Nic! Żadna moc na Ziemi!" To musi być naszą determinacją i to jest ceną - dhrdhavrata - stanowczy ślub determinacji. Po wypowiedzeniu Bhagavad-gity, gdy Krsna powiedział Arjunie, by walczył - ten nie odpowiedział: "Postaram się, uczynię wszystko co w mojej mocy." Powiedział: "Bez względu na to czy zwyciężę, czy też nie - zrobię to. Będę dla ciebie walczył." To jest wymogiem.

Radhanath Swami o prawdziwej cnocie

Niektórzy ludzie widzą wokół siebie nadzieję, natomiast inni widzą wyłącznie beznadziejność. Zależy to od stacji, do której się dostroją. Ponieważ istnieją optymiści i pesymiści, niektórzy są rozgniewani, a niektórzy są przyjacielscy. Zależy to od fali, do której się dostrajamy, czy też od tego jak wpływa na nas otoczenie. Nasza natura jest czysta i wynika z bycia nierozłącznymi cząstkami Boga. Pomimo tego to, z czym mamy kontakt oddziałuje na nas w bardzo wysokim stopniu. Ludzka forma życia jest szczególną i wyjątkową sposobnością powrotu do naszej oryginalnej, boskiej, absolutnie błogiej i wiecznej natury. Dla osiągnięcia tego celu powinniśmy spożytkować nasze ciało, wykształcenie, bogactwo i całą resztę. Nie ma nic złego w zarabianiu dużej ilości pieniędzy. Nie ma nic złego w fantastycznym wykształceniu. Są to wspaniałe cnoty jeśli użyje się je we właściwym celu. Daj złodziejowi nóż do ręki, a zabije kogoś z chciwości. Daj nóż lekarzowi, a ze współczucia uratuje komuś życie. Nóż jest ten sam. Ale jaka jest nasza świadomość? Obecnie, największe problemy tego świata nie zostały stworzone przez prostych, biednych i niewykształconych ludzi. Stworzyli je ci, którzy są bardzo inteligentni, wysoko wykształceni i bogaci. Jednak z tą samą mocą wykształcenia, wiedzy, siły i bogactwa możemy przynieść światu największą korzyść. To jest esencją.

Radhanath Swami o dostrajaniu naszej świadomości

Każdego dnia wykonując nasze codzienne zajęcia znajdujemy się pośród uniwersalnej energii. Większość z nas nawet nie zdaje sobie z tego sprawy. Obecne są tutaj wszystkie stacje telewizyjne. Jako, że znajdują się tu ich fale, naciśnięcie jakiś przycisków sprawi, że kanały te natychmiast się pojawią. W każdej minucie zabija się miliony krów. Ich krzyk zostaje wysłany w eter. Wszyscy pobożni ludzie wykonują jakieś dobre uczynki i to również zostaje wysłane w eter. Teraz pada pytanie, do jakiej stacji dostroimy naszą świadomość? Zależy to wyłącznie od naszego towarzystwa. Jeśli jesteśmy w ignorancji odnośnie celu życia... Nasze otoczenie, to co robimy i o czym myślimy jest właśnie takim strojeniem. I wszystkie rodzaje wibracji, które przyjmujemy w życiu wywierają wpływ na naszą świadomość. W rzeczywistości celem ludzkiego życia jest zaprogramowanie serca na stację, która pozwoli nam stać się oświeconymi, a nie przyczyni się do naszej degradacji.

Radhanath Swami o wyższym smaku

Ci, którzy są zaangażowani w miłosną służbą oddania dla Pana, stają się transcendentalni wobec wszelkich sił materialnej natury. Ocean jest transcendentalny wobec rzek, które do niego wpływają ponieważ jest pełen sam w sobie i nie dba o nie. Choć wciąż widzi jak do niego wpływają, jest tego świadkiem - nie dba o to. Podobnie ci, którzy są zaangażowani w służbę oddania dla Pana smakują czegoś o wiele większego i w rezultacie nie dbają o niższe siły materialnej natury. Świnia je odchody, zaś my jemy wspaniałe i smaczne potrawy. Z tego powodu nie dbamy o odchody. Jeśli jednak nie zasmakowalibyśmy nigdy tych smacznych potraw myślelibyśmy, że odchody są czymś wspaniałym. Podobnie, gdy choć raz zasmakujemy czegoś wyższego, wówczas nie będziemy mieli smaku do czegoś niższego. Nie będziemy o to dbać i porzucimy to.

Radhanath Swami o kontrolowaniu myśli

Bezczynny umysł jest warsztatem diabła. Dopóki nasz umysł nie będzie w pełni zaangażowany wyższymi czynnościami świadomości Boga, istnieje wszelkie prawdopodobieństwo, że zostaniemy zdegradowani przez nasze zmysły. Wszystkie nasze myśli opierają się na pragnieniu. Iluzoryczna energia Pana wywołuje je poprzez przedmioty zmysłów. Obecnie różne szkoły uczą, że powinniśmy po prostu usiąść i przyglądać się przelatującym myślom, ignorować je i nie zatrzymywać się na nich. Jednak praktycznie nie jest to możliwe, gdyż jesteśmy duszami i jako takie, zawsze będziemy poszukiwać przyjemności. Zatem powinniśmy zawsze starać się kontrolować umysł angażując go w miłosną służbę oddania dla Pana. Gdy choć raz umysł zasmakuje słodyczy imion Pana, będzie ignorował każdą inną myśl, która się w nim pojawi. Nie będzie miał dla niej czasu.

Radhanath Swami o poszukiwaniu szczęścia

Wielcy mędrcy wyjaśnili, że jeśli wyjmiemy rybę z wody i poczynimy wspaniałe aranżacje dla jej przeżycia, ona wciąż pozostanie sfrustrowana, gdyż będzie poza swoim naturalnym żywiołem. Podobnie każdy z nas jest wieczną duszą, a te ciała są tylko tymczasowymi okrywami niczym pojazdy lub odzienie. Naturą duszy jest bycie szczęśliwym. To właśnie z tego powodu każdy go szuka. Czy natknęliście się na kogokolwiek, kto nie chce być szczęśliwy? Wrodzoną naturą każdej żywej istoty jest dążenie do osiągnięcia szczęścia. Nawet drzewa go szukają starając się o słońce i wodę. Wszystkie gatunki życia poszukują szczęścia, ponieważ to jest naturą duszy. A czym jest to szczęście, którego każdy szuka? To szczęście miłości. A jej doskonałością jest po prostu skierowanie tego impulsu ku Najwyższemu Wszechatrakcyjnemu Bogu.

Radhanath Swami o powściąganiu zmysłów

Pokuta to bycie gotowym do zrzeczenia się i odłożenia na bok ego i egoistycznych pragnień w imię wyższej zasady zadowolenia Boga. Na początku, wysiłek zadowolenia Boga oznacza sprzeciwianie się oczekiwaniom umysłu oraz zmysłów. Zwierzęta po prostu podążają za tym, co dyktują im ich zmysły, a ich umysł nie posiada mocy dyskryminacji. Zwierzęta są niewolnikami swych umysłów i zmysłów bez mocy kwestionowania ich żądań. Obecnie ludzie również nie są uczeni jak kontrolować umysł i zmysły, a raczej trenowani są w tym jak im się podporządkować. Jednak przeznaczeniem ludzkiego życia jest samorealizacja. Zatem musimy uczynić wszystko co w naszej mocy, by powściągnąć zmysły przed rzeczami, które nie są korzystne dla naszej misji samorealizacji. Co więcej, powinniśmy je angażować w te czynności, które są dla tego rozwoju korzystne. Powinniśmy regularnie spotykać się ze świętymi osobami oraz słuchać i intonować o chwałach Pana. Jest to najwyższym działaniem i odpowiedzialnością każdej istoty ludzkiej. Jeśli tego nie robimy, jesteśmy niczym więcej jak wyszukanym zwierzęciem.

Radhanath Swami o iluzji

Prawdziwa miłość do Boga znajduje się w sercu każdej żywej istoty. Teraz jednak pozostaje przykryta. Przykryta zapomnieniem naszej wiecznej i prawdziwej tożsamości - wiecznych sług Boga. W tym zapomnieniu pragniemy cieszyć się bez Pana. Pragniemy żyć niezależnie od Jego woli i ten stan jest przyczyną naszego cierpienia. Podstawową zasadą naszej świadomości jest poszukiwanie przyjemności. Jednak nie rozumiemy czym jest prawdziwa przyjemność. To nazywa się ignorancją lub iluzją. Wielkie święte osoby zdefiniowały iluzję jako "to, czym coś nie jest." To, co uważamy za źródło największej przyjemności jest w rzeczywistości nasionem bólu. Natomiast to, co uważamy za źródło bólu jest tak naprawdę nasionem, z którego zakwitnie kwiat prawdziwej przyjemności.

Radhanath Swami o wartości pieniądza

Pieniądze posiadają wartość wyłącznie wtedy, gdy pomagają nam stać się świadomymi Boga i pomagają innym w staniu się świadomymi Boga. Jeśli jednak pieniądze przyczyniają się do czegoś przeciwnego, wówczas są przeszkodą. Sprzedajesz swą duszę dla tanich rzeczy tego świata. One nie są tego warte. Zatem musisz być bardzo uważny w zrównoważeniu swojego życia w taki sposób, by mieć czas na oddanie i towarzystwo świętych osób. Jeśli jednak pracujesz i zmagasz się w pasji młodości, by zarobić pieniądze - tak jak czynią to niektórzy - wówczas marnujesz swoje cenne życie. Oddajesz rzadki diament dla pękniętego kawałka szkła. Zarabianie pieniędzy jest w porządku, jednak powinno być zrównoważone z duchową praktyką. To jest prawdziwym bogactwem. Nie ma nic cenniejszego.

Radhanath Swami o gloryfikacji Boga

Gloryfikacja Boga jest uniwersalną zasadą wszystkich religii. W gloryfikacji okazujemy naszą miłość. Największą z jej form, która najbardziej sprawia przyjemność Panu, jest sprawianie przyjemności Jego wielbicielom. Nie ma lepszego sposobu. Nic nie zadowala Boga tak, jak pełnienie służby oddania. Im większa potrzeba, tym większa służba. Jeśli dasz komuś wodę, nie ma w tej służbie nic specjalnego. Jeśli jednak dasz wodę osobie, która jest spragniona, i której usta są wysuszone, wówczas taka służba jest czymś wielkim. Wówczas rzeczywiście zadowalasz osobę w potrzebie. A największą potrzebą wszystkich istot ludzkich jest świadomość Boga. Ludzie głodują duchowo. Dlatego największą służbą, największą jałmużną i największą pracą dobroczynną jest rozprowadzanie chwał Świętego Imienia wśród ludzi tego świata. W ten sposób możemy oczyścić nasze serca i przyciągnąć miłość Boga do naszego życia.

Radhanath Swami o przywróceniu duchowości

Musimy nauczyć się jak przywrócić do życia naszą prawdziwą duchową naturę. Musimy być gotowi na walkę z dumą i nie mającymi końca egoistycznymi pragnieniami. Musimy nauczyć się jak dojść do czystego stanu świadomości. Bez względu na to jak piękne są nasze ubrania, samochody i naukowa technologia, jeśli nie dążymy do oczyszczenia naszej świadomości i nie czynimy wysiłków osiągnięcia samorealizacji, żyjemy w niecywilizowanym świecie. Takie religijne pisma jak Bhagavad-gita dają nam bardzo ważne i esencjonalne przesłanie, które może poprowadzić nas ku prawdziwemu szczęściu i transcendentalnej błogości, za którym tak bardzo tęskni nasza dusza. Gdy wiedziemy czyste życie wolne od odurzania, jedzenia mięsa, hazardu i nielegalnych związków z płcią przeciwną, jeśli mamy towarzystwo wielbicieli i podejmujemy oczyszczający proces intonowania imion Boga oraz słuchania Jego chwał - wówczas stajemy się prawdziwie cywilizowani. Jeśli za tym podążamy, wówczas czynimy prawdziwy postęp w naszym życiu.

Radhanath Swami o duchowej nauce

Istnieją trzy rodzaje chorób - choroba ciała, choroba umysłu i choroba duszy. Wiemy wszystko o chorobach ciała. Cały przemysł medyczny usiłuje z nimi walczyć, by zmniejszyć ból i ulżyć w cierpieniu chorych. Psychologia i psychiatria stara się zmniejszyć choroby umysłu i systemu emocjonalnego wewnątrz nas. Istnieje również choroba serca, choroba ignorancji. Ludzie zapomnieli kim są, co jest celem ich życia, jaki mają ze sobą związek, jaki mają związek z naturą oraz co ich łączy z Bogiem. Ta choroba jest przyczyną cierpienia pomimo bardzo zdrowego ciała i bardzo silnego umysłu. Celem duchowej nauki, która informuje nas o naturze duszy, jest ostateczne wyleczenie tej choroby. Naszą naturą jako dusz jest kochanie Boga, bycie instrumentem Jego współczucia we wszystkim co robimy, mówimy i ostatecznie we wszystkim o czym myślimy w naszym życiu.

Radhanath Swami o nauce wielbienia Bóstw

Bóstwo jest inkarnacją Boga w tym świecie. Pan jest tak wspaniałomyślny, że znając naszą materialną świadomość pojawia się w materialnej formie, byśmy mogli Go pojąć materialnymi zmysłami. W ten sposób jesteśmy w stanie Go ujrzeć na własne oczy i służyć własnymi rękoma. Powinniśmy używać wszystkich naszych zmysłów w bardzo czynny, dynamiczny i praktyczny sposób, by połączyć się z Bóstwem w służbie dla Niego. Możemy bardzo łatwo pamiętać tę formę, medytować o niej i skupiać na niej nasz umysł. Bóg jest tą formą, ponieważ dla Niego fakt, czy coś jest materialne, czy też duchowe nie ma większego znaczenia. Bóg jest źródłem wszystkiego - manifestuję Swą najwyższą chwałę nawet w materialnych żywiołach. W ten sposób Bóstwo nie jest już dłużej materialnym obiektem, pozostając jednocześnie postrzegalnym przez materialne zmysły. Bóstwo nie jest materialne. Bóstwo jest czystą duchową prawdą. W Swym miłosierdziu, Bóg manifestuje nam tą czystą duchową rzeczywistość, inkarnując dla nas w taki sposób, byśmy mogli Go postrzegać zmysłami, które potrafią dostrzec wyłącznie materialne obiekty. To jest nauką wielbienia Bóstw. Możemy odnaleźć we wszystkich pismach objawionych, jak wielkie dusze praktykują wielbienie Bóstw i jak nauczają o tym innych.

Radhanath Swami o boskim społeczeństwie

Obecnie ma miejsce tak wiele społecznych spotkań - ludzie zbierają się, by słuchać materialistycznej muzyki, by razem potańczyć, by coś wypić lub zjeść, razem udają się do kina, chodzą na koncerty, czy na jakieś wydarzenia sportowe. Ludzie są takimi głupcami, że nie potrafią znaleźć wolnego czasu, by mieć regularne towarzystwo świętych osób oraz by słuchać i intonować o chwałach Pana. Prawdziwym celem społeczeństwa jest danie ludziom sposobności zbierania się w celu słuchania chwał Pana, intonowania oraz tańczenia w gloryfikacji imion Boga i przyjmowania pożywienia ofiarowanego wcześniej Panu. W stopniu w jakim jest to nieobecne w naszym społeczeństwie, będą istniały straszne cierpienia na tym świecie.

Radhanath Swami o utrzymaniu duchowej siły

Tak jak spożywamy regularne posiłki w celu utrzymania siły fizycznej, podobnie powinniśmy regularnie intonować oraz mieć towarzystwo wielbicieli. Najwyższą i najważniejszą odpowiedzialnością każdej ludzkiej istoty jest zbieranie się w celu słuchania chwał Pana oraz intonowania Jego świętego imienia. Powinno się to jednak odbywać pod kierownictwem prawdziwych świętych osób, które są pokornymi sługami Boga oraz wcześniejszych duchowych nauczycieli. Jeśli nie posiadamy regularnego towarzystwa świętych osób, jeśli nie słuchamy i nie intonujemy chwał Pana regularnie, wówczas nie będziemy w stanie utrzymać duchowej siły.

Radhanath Swami o towarzystwie Świętego Imienia

Pan jest wiecznie zamanifestowany w dźwięku Swego Imienia. Zaprasza wszystkich do przyjęcia i dzielenia się Nim z innymi. Na mocy tego procesu możemy zawsze doświadczać boskiej obecności Pana w naszym życiu. Oczyści on nasze serce i pozwoli osiągnąć wieczną miłość i spokój. Największym szczęściem w życiu każdego z nas oraz największą sposobnością w całym stworzeniu jest zbieranie się i intonowanie Świętych Imion Boga. Powinniśmy intonować Je z wielkim entuzjazmem i uczuciem. Powinniśmy prowadzić nasze życie w taki sposób, by przyciągnąć łaskę Pana. Jeśli posiadamy towarzystwo Świętego Imienia w nastroju uległości, wówczas Imię to szybko przekształci nasz umysł w świat duchowy.

Radhanath Swami o duchowym postępie

Gdy czynimy duchowy postęp, nasza fałszywa duma zmniejsza się i ostatecznie zanika. Na początkowych etapach możemy powiedzieć, że czynimy postęp gdyż intonujemy Imiona Pana. Jednak na bardziej subtelnym i wyższym poziomie możemy zrozumieć własny postęp widząc jak bardzo sprawia nam przyjemność darzenie szacunkiem innych i jak bardzo nie czerpiemy przyjemności z tego, gdy ktoś obdarza szacunkiem nas samych. Nawet jeśli to poważanie się pojawia, nie bierzemy go dla siebie. Przyjmujemy go w imieniu mistrza duchowego i Boga, gdyż wiemy że nie jest ono przeznaczone dla nas. Takie zachowanie jest oznaką czystego wielbiciela.

Radhanath Swami o mocy Świętego Imienia

Możemy mieć tak wiele usprawiedliwień i wymówek, by nie praktykować oddania. Możemy myśleć, że urodziliśmy się w zachodnim świecie, lub że żyjemy w materialistycznym społeczeństwie, mamy rodzinę, żonę, dzieci. Możemy mieć tak wiele innych wymówek. Jednak widzimy w historii ludzkości, że nawet bardzo upadła osoba osiąga czystą miłość Boga jeśli przyjmuje w Nim schronienie. Każdy z nas może osiągnąć ostateczne przeznaczenie - nie na mocy własnego wysiłku, lecz dzięki łasce Boga, dzięki mocy Jego Imienia. Imię Boga jest tak potężne i atrakcyjne, że jest w stanie oczyścić nas bez względu na to kim byliśmy w poprzednich życiach lub kim jesteśmy w życiu obecnym. Zatem po prostu słuchaj o Krsnie od szczerych wielbicieli i intonuję Święte Imiona.

Radhanath Swami o pokornych kochankach Boga

Naturą wielbiciela jest uważanie się za niegodnego łaski Boga. W rzeczywistości jeśli uważamy się za bardzo upadłych, naturalnie zakochujemy się w Bogu. Musimy się w Nim zakochać, nie możemy wznieść się do kochania Go. Gdy uważamy siebie za bardzo upadłych i pozbawionych kwalifikacji, wówczas przyjmujemy schronienie Boga w pokorze. Wtedy On się nam odwzajemnia. Jeśli tylko szczerze intonujemy święte imiona Pana, stajemy się delikatnymi i pokornymi kochankami Boga oraz sługami wszystkich żywych istot. Nawet najbardziej oszukańcza mentalność może się całkowicie oczyścić dzięki intonowaniu świętych imion.

Radhanath Swami o sztucznym życiu

Jak wielu masz przyjaciół, którzy szczerze i poufnie wyjawiają ci swój umysł? Niewielu. Ludzie w tym świecie mają tendencję do tworzenia bardzo sztucznych związków, gdyż żyją w sztucznym społeczeństwie. Znaleźć naturalne otoczenie, które prowadzi do naturalnego stylu życia jest bardzo trudno. Żyjemy w społeczeństwie betonu, ropy, plastiku, spalin i tak wielu kłótni o zbędne parafernalia do zadowalania zmysłów. Gdzie znajdziesz naturalną wodę? Musisz kupić ją w butelce, importowaną z odległości 150 kilometrów. Gdzie znajdziesz naturalne powietrze? Podstawowe składniki naszego życia - woda i powietrze - nigdzie ich nie można znaleźć. Musimy pokonywać wielkie odległości, by móc właściwie oddychać. I oczywiście jesteśmy produktem otoczenia, nasze towarzystwo wpływa na to kim się stajemy. Dlatego staliśmy się bardzo sztuczni, bardzo nienaturalni. Z tego powodu, na nieszczęście nasze związki z innymi są tej samej natury. W tych warunkach jak wspaniałym jest to, że Bóg wyjawia nam Swój umysł w pismach i kocha poufnie każdego z nas, Swoje dzieci.

Radhanath Swami o przyjacielu w potrzebie

Bóg jest najlepszym przyjacielem wszystkich żywych istot. Jest nim dlatego, gdyż nigdy nas nie opuszcza. Prawdziwą cechą przyjaciela jest to, że w czasie gdy jesteśmy w największej potrzebie nigdy nas nie opuści. To właśnie wtedy wiemy kto jest naszym prawdziwym przyjacielem. Większość ludzi pragnie nas wyłącznie wtedy, gdy asystujemy im w zadowalaniu zmysłów. A w chwili śmierci kto przy nas stanie? Nie tylko stanie koło naszego ciała, ale również koło naszej duszy? Możemy mieć tak wiele osób, które staną przy naszym łożu śmierci płacząc: "Och, nie opuszczaj nas. Cieszyliśmy się tobą tak bardzo. Prosimy, nie opuszczaj nas." Jednak ilu z nich stoi obok twojej duszy, by zabrać ją w lepsze miejsce i uchronić od gorszego przeznaczenia? Jest wyłącznie jedna osoba, która jest przyjacielem w chwili śmierci - Bóg. Zatem jest On najlepszym przyjacielem. Oczywiście jest nim również każdy wielbiciel, który w naszym życiu działa jako Jego reprezentant. Tak więc Bóg, jako najlepszy przyjaciel, jako najbardziej poufny i bliski przyjaciel duszy każdej żywej istoty, objawia nam poufnie Swój umysł w pismach objawionych. My również powinniśmy Mu wyjawić nasz umysł w modlitwach, czyniąc to z wiarą i zaufaniem. Ta miłosna wymiana ma miejsce pomiędzy szczerym wielbicielem, a Bogiem.

Radhanath Swami o wzorowych liderach

Co czyni wielka osoba, podąży za tym zwykły człowiek. Dlatego na każdym poziomie społeczeństwa liderzy powinni ustanowić właściwy przykład świadomości Boga. Bez względu na to, jaką pozycję przyjmie lider, powinien pokazać na własnym przykładzie w jaki sposób uczynić życie doskonałym. A kim są liderzy? Guru jest liderem. Jeśli guru nie ustanawia właściwego przykładu osiągnięcia doskonałości życia, nie ma żadnego interesu w byciu guru. Rodzice, ojciec i matka, a w szczególności ojciec jest liderem. Jeśli ojciec i matka nie żyją w przykładny, świadomy Krsny sposób, nie mają prawa, by być ojcem i matką. Są niczym więcej jak oszustami. Król nie ma prawa być królem, polityk nie ma prawa rządzić ludźmi jeśli nie ustanawia na własnym przykładzie jak inni powinni żyć w świadomy Krsny sposób. Jest to podstawowy obowiązek każdego z nas - dać przykład każdemu, kto jest od nas zależny. Ta odpowiedzialność jest ważniejsza od karmienia ich, gdyż robią to nawet zwierzęta, czynią to nawet demony karmiąc, ubierając i dając schronienie tym, którzy są od nich zależni. Te rzeczy są ważne, z pewnością są one obowiązkiem, jednak są drugorzędne. Pierwszym obowiązkiem jest ustanowienie przykładu przed światem, w jaki sposób prowadzimy naszych podopiecznych i jakie jest nasze oddanie dla Boga.

Radhanath Swami o korygowaniu własnych błędów

Każdą rzecz, która przychodzi w naszym życiu powinniśmy witać z wdzięcznością. Powinniśmy widzieć, że wszystko jest sposobnością do oczyszczenia naszej świadomości. W szczególności dotyczy to rzeczy, które podobają nam się najmniej, rzeczy, które najbardziej niepokoją nasz umysł. Są to najbardziej szczególne dary miłości Boga. Jeśli w czasie takiego doświadczenia utrzymamy stałość w naszej służbie w nastroju pokory, wówczas jest ono największą sposobnością stania się świadomym Boga. Zawsze powinniśmy szukać własnych błędów. Nigdy nie powinniśmy wyszukiwać wad u innych. Jeśli to jednak czynimy, pogrążamy się bardziej i bardziej w naszym fałszywym ego i zachciankach. Tak coraz bardziej pogrążamy się w zapomnieniu Boga. Powinniśmy szukać własnych wad i widzieć jak Bóg je nam objawia. Objawia nam nasz brak świadomości Boga, brak pokory, brak wiary. Wówczas dzięki Jego łasce możemy skorzystać z tych chwalebnych sytuacji i modlić się o Jego pomoc, modlić się do mistrza duchowego o siłę, co jest jedynym sposobem na pokonanie ataków w naszym życiu. Bóg pomaga tym, którzy pomagają sobie samym.

Radhanath Swami o zbliżeniu się do Boga

Nie powinniśmy narzekać, gdy w naszym życiu rzeczy nie idą po naszej myśli. Nigdy nie powinniśmy obwiniać tej lub tamtej osoby. Powinniśmy widzieć, że wszystko dzieje się ze słodkiej woli Pana, która daje nam doskonałą sposobność zbliżenia się do Niego. Jednak z nami jest dokładnie odwrotnie. Gdy wszystko idzie po naszej myśli - gdy jesteśmy zdrowi, gdy ludzie oddają nam należyty szacunek - myślimy: "Och, tak Boże, jesteś dla mnie taki życzliwy." Jednak prawdziwie inteligentna osoba , która jest znieważana, źle rozumiana, gdy zostają zabrane jej rzeczy, gdy traci wszystko, gdy jest maltretowana, miażdżona i kopana przez siły materialnej natury myśli wówczas: "Bóg jest wspaniały. To jest sposobność, na którą czekałem, by się podporządkować." W takim stanie, inteligentna osoba korzysta ze sposobności i zwiększa pokorne oddanie dla Najwyższego Pana. To jest kwalifikacją szczerego wielbiciela, który w najbardziej negatywnych warunkach życia potrafi dostrzec za wszystkim boską i miłosierną dłoń Boga. Jest to bardzo wzniosła lekcja - otrzymać sposobność zbliżenia się do Boga w wyzywających sytuacjach. Bóg pokazuje to raz za razem na przykładzie Swoich wielbicieli.

Radhanath Swami o ofiarowaniu godnym Boga

W podróży z życia materialnego do życia duchowego, Bóg zabierze nas przez różne doświadczenia. Powinniśmy o tym wiedzieć. Czasami będzie ciągnął nas przez błoto, czasami posadzi na złotym rydwanie. By osiągnąć kwalifikacje konieczne do stania się Jego wiecznymi towarzyszami, musimy być całkowicie oczyszczeni. Wówczas mistrz duchowy będzie mógł nas ofiarować. To tak, jak podczas naszego ofiarowania pożywienia Panu. Wybieramy wówczas wyłącznie najlepsze produkty. Podobnie mistrz duchowy stara się, by każdy wielbiciel stał się ofiarowaniem. A Bóg jest tak wspaniałomyślny, że pomaga mu w zrobieniu ofiarowania godnego Jego Osoby. I w jaki sposób to robi? Tak, jak w przypadku zebranego z pola surowego ryżu. Okryty jest on grubą łupiną. Nikt poza zwierzętami go nie zje. Zatem bierze się go i tłucze wiele, wiele razy. Wówczas łupina pęka i można go ofiarować Panu. I my posiadamy taką łupinę ahankara - fałszywego ego, które okrywa boskie cechy. Mistrz duchowy jest niczym farmer, który kładzie na ziemi ryż. I wtedy Bóg go zabiera, by przewieźć nas samochodami, końmi, krowami i ciężarówkami materialnych przeszkód do chwili, gdy z naszego życia zniknie ostatni ślad ahankara. Wówczas możemy zostać ofiarowani na ołtarzach świątyni Boga, by smakował słodycz naszych cech oddania. Musimy przez to przejść, by stać gotowi do ofiarowania dla Pana. Powinniśmy zaakceptować wszystkie te doświadczenia w naszym życiu, gdyż są one doskonałą sposobnością, która pomaga nam w uczynieniu postępu w świadomości Boga. Jeśli zawsze będziemy widzieć je w taki sposób, nie będzie wówczas żadnych przeszkód w naszym duchowym postępie.

Radhanath Swami o końcowym egzaminie

Jeśli ktoś naprawdę stara się zrozumieć jak powinien żyć i w jaki sposób uczynić swoje życie doskonałym, musi podążać śladami wielkich dusz. Wielkie dusze uczą tego swoim każdym słowem i czynem. Pokazują nam również jak umierać. We współczesnym społeczeństwie ludzie bardzo pragną dowiedzieć się jak mogą wspaniale żyć. Bardzo pragną zdobyć bogactwo, prestiż, moc, luksusy, wszystko to, by móc wieść wspaniałe życie. Jednak nie rozumieją rzeczy, która jest od tego ważniejsza, a mianowicie nie wiedzą jak wspaniale umrzeć. Śmierć jest końcowym egzaminem. Jaki jest pożytek z przechodzenia przez całą edukację, wszystkie zajęcia i seminaria, czytanie wszystkich tych książek jeśli nie zdamy ostatecznego egzaminu. Wtedy trzeba zacząć wszystko od początku. Wszystko co robimy, to jak przygotowujemy się podczas kursu, odbije się na naszym wyniku w końcowym egzaminie. To ludzkie życie jest właśnie takim kursem. Wszyscy jesteśmy w szkole, bez względu na to ile mamy lat. Celem tej nauki jest zdobycie dyplomu. Oznacza to, że już dłużej nie będziemy musieli chodzić do szkoły - wzniesiemy się ponad materialną koncepcję życia i powrócimy do świata duchowego.

Radhanath Swami o podręczniku życia

Pisma objawione są przewodnikiem wyjaśniającym jak doskonale żyć w tym świecie. Zostały wypowiedziane przez samego stwórcę. Jeśli pragniemy dowiedzieć się jak właściwie korzystać z maszyny, w szczególności gdy jest ona skomplikowana, powinniśmy dowiedzieć się tego od osoby, która ją wyprodukowała. Jeśli kupujemy wysoce wyspecjalizowany komputer i jego producent nie daje dołączonej instrukcji obsługi, czy ktokolwiek z nas kupi coś takiego nie mając pojęcia jak tego użyć? Zawsze istnieje szczegółowy podręcznik użytkownika. Bez względu na to, jakie drogie urządzenie kupujemy, zawsze na pierwszej stronie instrukcji obsługi widnieje napis, by nawet nie starać się używać go bez uprzedniego przeczytania całego podręcznika. Zatem pisma objawione są słowem Boga. Pan jako jedyny posiada kwalifikacje ustanowienia religii w tym świecie. Zaś świętą osobą jest ten, którego każde słowo jest ilustracją konkluzji tych pism. Kwalifikacje świętej osoby nie mają nic wspólnego z wykonywaniem magicznych sztuczek lub z żonglerką słowną. Prawdziwym sadhu jest osoba, która po prostu bez żadnej zmiany, pokornie powtarza słowa Boga i żyje zgodnie z nimi.

Radhanath Swami o entuzjaźmie i cierpliwości

Entuzjazm i cierpliwość są dwiema podstawowymi zasadami, które określają podporządkowaną duszę. Jeśli posiadamy jedynie entuzjazm bez cierpliwości, wówczas nasza praca będzie bardzo dzieżka i z całą pewnością porzucimy ją z powodu braku natychmiastowych rezultatów. "Panie, modlę się każdego dnia, żyję w uregulowany sposób, wyrzekłem się tak wielu rzeczy tego świata, pracuję tak ciężko i wciąż nie otrzymałem tego, czego pragnę. Uczyniłem dla Ciebie tak wiele, a co dałeś mi w zamian? Rezygnuję. Co z Ciebie za Bóg? Nie jesteś gentlemanem. Nie jesteś dobrym businessmanem. Idę gdzieś indziej. Będę się cieszył." To właśnie dzieje się z naszym entuzjazmem jeśli nie posiadamy cierpliwości. A co jeśli jesteśmy cierpliwi, lecz brak nam entuzjazmu? Wówczas po prostu czekamy, czekamy, czekamy... To tak jak człowiek, który mówi: "Cóż, jestem bardzo cierpliwy, by osiągnąć tytuł doktora, jednak nie udam się na uniwersytet, nie będę studiował. Po prostu zaczekam." Zatem należy mieć zarówno entuzjazm jak i cierpliwość.

Radhanath Swami o życiu zgodnie z religijnymi zasadami

Powinniśmy żyć zgodnie z filozofią pism religijnych. Po pierwsze powinniśmy słuchać przekazu Boga z autoryzowanych źródeł w towarzystwie świętych osób, a następnie wdrożyć w życie to, co usłyszeliśmy. Powinniśmy się również nauczyć całkowitej dedykacji w służbie dla Pana. Powinniśmy tak zaaranżować nasz czas, by regularne religijne dyskusje stały się ważną częścią naszego życia. Życie oparte na religijnych zasadach nie tylko przemieni nas samych, ale również pomoże w przebudowie społeczeństwa w sposób, który przyniesie pozytywne korzyści mieszkańcom całego świata.

Radhanath Swami o rodzicach i przywódcach

Wszystkie religijne pisma wyjaśniają, że zwykli ludzie podążą za tym, co uczynią przywódcy społeczeństwa. We własnej sferze życia każdy z nas jest takim liderem. Pisma wyjaśniają, że każdy przywódca powinien stać się guru. Guru jest osobą, która po prostu naucza przekazu Boga. Matka i ojciec powinni stać się takim guru rodziny, powinni zbierać się razem i regularnie dyskutować na temat Boga. Rodzice powinni trenować swoje dzieci w duchowej nauce, by te mogły zrozumieć kim są, jaki mają związek z Bogiem, jaki mają związek z materialną naturą, co powinno być obowiązkiem istoty ludzkiej, jakie są cechy duszy i co powinno stać się celem życia. Jeśli dzieci są trenowane w taki niezwykły sposób, nie tylko staną się najlepszymi z istot ludzkich, ale staną się również największymi działaczami społecznymi całej ludzkości.