Owocem duchowej wiedzy jest pokora oraz pragnienie służenia
Panu i Jego wielbicielom. Esencja najwyższej wiedzy w stworzeniu - choć bardzo
obszernie i bardzo filozoficznie wyjaśniona w pismach objawionych - jest w
rzeczywistości bardzo prosta. Prawdziwy wielbiciel to ten, kto nigdy nie
wynajduje wad u innych. Pisma nie mówią, że dobrym wielbicielem jest osoba
bardzo uczona lub bardzo wyrzeczona. Ten, kto jest pokornym sługą Pana, nigdy
nie dostrzeże żadnej wady u kogokolwiek. Z drugiej strony, będzie zawsze widział
pozytywną sposobność wyniesienia innych w duchowej świadomości. Jest tak
pokorny i delikatny, że nie czuje by miał jakiekolwiek prawo do widzenia wad u
innych. Jest to jednym z najistotniejszych symptomów osoby, która doznała przemiany serca i prawdziwie smakuje gloryfikowanie Pana.
poniedziałek, 23 grudnia 2013
poniedziałek, 16 grudnia 2013
Radhanath Swami o powierzchownej wierze
Ludzie nie posiadają realizacji wiedzy Absolutu. Z
powodu uwarunkowanego stanu świadomości, ich tendencją jest odnoszenie
wszystkiego do własnego doświadczenia. Jest to naturą fałszywego ego - każdą
rzecz musi pojąć w oparciu o relatywne doświadczenia zdobyte w tym świecie. To
właśnie z tego powodu tak wiele osób ma problem, by tak naprawdę i głęboko
wierzyć w Boga. Większość ludzi z religii całego świata mówi, że wierzy w Boga tylko
dlatego, że chcą w Niego wierzyć dla poczucia bezpieczeństwa, które taka wiara
daje. Boją się, że bez Boga życie stałoby się całkowicie pozbawione celu. Ale w
głębi serca oni tak naprawdę nie wiedzą, czy On istnieje czy nie. Nie chcą
się do tego przyznać przed sobą, a co dopiero mówić o przyznaniu się przed
innymi czy społeczeństwem.
poniedziałek, 9 grudnia 2013
Radhanath Swami o poszukiwaniu przyjemności
Przyjemność jest motywującą siłą w życiu każdego z nas. Jeśli
uważnie przeanalizujemy wszystko, co robimy przekonamy się, że naszą motywacją
jest pogoń za przyjemnością. Bhagavat-gita opisuje trzy siły materialnej
natury: dobroć, pasję oraz ignorancję. Zgodnie z tymi siłami, różne klasy ludzi
poszukują przyjemności w pewien określony sposób. Ci, w sile ignorancji szukają
jej w odurzaniu się, śnie oraz czynach pełnych gwałtu i okrucieństwa. Ci, w
sile pasji poszukują jej gromadząc wielkie fortuny, zdobywając prestiż oraz oddając
się czynnościom zmysłowym. Natomiast ci, w sile dobroci doznają przyjemności w
działaniu dla dobra innych – w uczuciu, że daje się datki, wyciąga pomocną dłoń
dla korzyści innych. Jednak w każdym przypadku poszukujemy tego samego
nieuchwytnego celu - przyjemności.