Istota ludzka może spożytkować swą inteligencję na poszukiwania Boga. Z tego względu ludzkie życie stoi na wyższej pozycji w porównaniu do pozostałych gatunków. Zazwyczaj, gdy jesteśmy młodzi i nasze ciało jest sprawne i zdrowe praktycznie wcale nie dziękujemy Panu, za to jak wiele od Niego dostajemy. Jednak już wkrótce ciało zaczyna sprawiać kłopoty - to takie delikatne przypomnienie, że w obliczu Boga jesteśmy nic nieznaczącymi istotami, że śmierć czeka tuż za rogiem i nie możemy nic na to poradzić.
Inteligentna osoba, już od samej młodości dedykuje swe ludzkie życie w służbie Bogu. Używa do tego ciała, umysłu, zmysłów, wszystkiego. Służba trwająca całe życie dobrze przygotowuje ją do ostatecznego egzaminu - śmierci. Tak spożytkowując swe życia w słusznej sprawie zdaje egzamin z wyróżnieniem i staje się wolną od wszelkich niedoli. Na zawsze.
