Jakakolwiek niepewność, etyczna decyzja, czy moralny dylemat mogą zostać rozwiązane, gdy skierujemy percepcję ku wyższej regule, podstawie naszej natury i wszystkich działań. Każda żywa istota jest nierozłączną cząstką wiecznie przepełnionego błogością Boga. Z tego powodu spontanicznie poszukuje przyjemności unikając jednocześnie bólu. Lecz nie istnieje przyjemność, która przewyższa radość odczuwania miłości. Rozumiemy to, nawet będąc w tym świecie. Różnorodność form sukcesu, czy posiadania może obdarzyć przyjemnością jedynie zmysły i umysł. Radość sercu, tronie, na którym spoczywa nasze jestestwo, może dać wyłącznie miłość.
Naturą duszy jest odczuwanie miłości Boga i kochanie Go. Tam, gdzie ma miejsce miłość do Boga, istnieje miłość do każdej żywej istoty, Jego cząstki. Z miłości do Boga rodzi się współczucie dla wszystkich istnień. To jest najwyższą regułą, doskonałością ludzkiego życia i prawdziwym szczęściem.
