Gdy starasz się czymś cieszyć, przyjmujesz w tym schronienie. Pragniesz przyjemności. Potrzebujesz jej z powodu pustki w sercu. Zatem przyjmujesz schronienie w przyjemności, gdyż dostarcza ci chwilowej satysfakcji. Jednak w rzeczywistości, nie przyjmujesz schronienia wyłącznie w niej. Przyjmujesz schronienie materialnej energii, która przyciąga cię do tej rzeczy. Materialne siły pasji i ignorancji mówią: "Odnajdziesz tutaj przyjemność. To przyniesie ci ulgę." I gdy udajesz się tam w poszukiwaniu schronienia, zostajesz przez to uwarunkowany. Za każdym razem, gdy kierujesz się ku jakiemuś przedmiotowi lub manifestacji materialnej energii, nie ważne co to będzie, jeśli szukasz tam schronienia tworzysz w sobie nawyk. Zatem, gdy rzeczy mają się naprawdę źle, najprawdopodobniej zwrócisz się tam, gdyż tak siebie uwarunkowałeś.
Służba oddania polega na przekierowaniu naszych nawyków i odnajdywaniu przyjemności w czynieniu Boga szczęśliwym. Za każdym razem, gdy szukamy schronienia w służbie oddania, za każdym razem, gdy szukamy w niej szczęścia i ostoi, uwarunkowujemy się w ten sposób. To tak, jak w przypadku dobrego i złego psa. Im bardziej karmisz złego psa, który podpowiada ci, byś przyjmował schronienie materialnej energii, tym staje się on bardziej potężnym głosem w sercu, który nas kontroluje. Jednak za każdym razem, gdy karmimy boską naturę - głos kierujący nas ku bhakti - ten głos, ta tendencja staje się w nas coraz silniejsza. Zatem powinniśmy w każdej chwili starać się kultywować miłość do Boga.
