Radhanath Swami o doskonałości przywiązania.

Cały cykl upadku w materialne życie zaczyna się od atrakcji pomiędzy przedmiotami zmysłów a samymi zmysłami. Z tej atrakcji rodzi się pożądanie - kama - tęsknota i pragnienie cieszenia się czymś. Następstwem jest przywiązanie do przedmiotów zmysłów. Osoba naturalnie przywiązuje się do każdej rzeczy, którą się cieszy. Jednak ta tendencja może zostać wykorzystana do całkowitego odwrócenia sytuacji. Naturą duszy jest przywiązanie do tego, czym się cieszy. Jej naturą jest również odnajdywanie nieograniczonej przyjemności w byciu obiektem przyjemności Boga. Dlatego, gdy ktoś zaczyna odczuwać atrakcję do Boga, staje się do Niego nieskończenie przywiązany. Co do tego nie ma wątpliwości. Ten stan jest doskonałością życia.