Rzeczywistość jest postrzegana w oparciu o nasze uwarunkowania, zgodnie z naszym egoistycznym rozwojem w życiu. Nie możliwe jest, byśmy byli doskonale obiektywni, gdyż wszyscy podlegamy wpływom. Podlegamy wpływom rodziny, w której się urodziliśmy, podlegamy społeczności, rasie, płci. Wszyscy podlegamy wpływom wychowawców, którzy od początku naszego życia mówili nam w co powinniśmy wierzyć. Zatem w jaki sposób możemy być obiektywni? Wszyscy jesteśmy subiektywni. Naukowcy starają się być obiektywni, jednak w dosłownym tego słowa znaczeniu, nigdy nie będą w stanie nimi być. Na tym polega problem bezpośredniej percepcji.
Wiedza o świecie, którą postrzegamy własnymi zmysłami, wiedza zdobyta od innych uwarunkowanych dusz, które podlegają tym samym iluzjom co my oraz wynikające z tego realizacje oparte są na wstępującym rodzaju wiedzy. Każdy po prostu próbuje rozgryźć, o co w tym wszystkim chodzi. W przeciwieństwie do tego wiedza objawiona jest dowodami objawionymi przez Prawdą Absolutną, przez Najwyższego Pana.
Prosta analogia. Gdy kupujemy skomplikowane urządzenie otrzymujemy wraz z nim podręcznik użytkownika. A kto napisał ten podręcznik? Twórcy. Oni wiedzą jak to urządzenie działa, wiedzą co jest w stanie zrobić i do czego jest przeznaczone. Podobnie, gdy Prawda Absolutna stworzyła całą tą materialną manifestację, dała nam podręczniki, które pomagają w naszym rozwoju. Pisma Święte zostały objawione w różnych miejscach i czasie zgodnie z możliwościami pojmowania ludzi. Przedstawiona w nich prawda jest jednak taka sama.
